Podatek dochodowy od osób prawnych w Hiszpanii: stawki, procedury i cechy.

Podatek korporacyjny w Hiszpanii (IS (Podatek od dochodów spółek)) jest głównym podatkiem od zysków firm prowadzących działalność handlową w kraju. Dla przedsiębiorców oraz inwestorów planujących otwarcie lub już prowadzących działalność w Hiszpanii, kluczowym zagadnieniem jest właściwe przygotowanie do deklaracji i płatności tego podatku. Błędy w obliczeniach lub niedotrzymanie terminów mogą skutkować karami i dodatkowymi kosztami. Poniżej omówimy, kto jest zobowiązany do płacenia podatku, jak obliczana jest podstawa opodatkowania, jakie obowiązują stawki oraz jakie ulgi przewiduje prawo.

Kto płaci podatek korporacyjny i dlaczego to jest ważne

Podatek korporacyjny (IS) muszą płacić spółki handlowe różnych form: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (SL (Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością)), spółki akcyjne (SA (Spółka akcyjna)), spółdzielnie pracownicze oraz kooperatywy. Ponadto prawo obejmuje spółki cywilne, stowarzyszenia, fundacje oraz organizacje nieposiadające osobowości prawnej, na przykład tymczasowe zespoły przedsiębiorstw (UTE) oraz fundusze inwestycyjne.

Nie wszystkie podmioty płacą podatek według jednolitej stawki, ponieważ dla niektórych kategorii ustawa 27/2014 oraz inne przepisy przewidują specjalne reżimy. Przedsiębiorcy prowadzący działalność na własny rachunek (podatnicy IRPF (Podatek dochodowy od osób fizycznych)) nie podlegają podatkowi korporacyjnemu. Ponadto organy państwowe oraz Bank Hiszpanii są całkowicie zwolnione z podatku, a niektóre organizacje non-profit mają częściowe zwolnienie.

Jak kształtowana jest podstawa opodatkowania

Główne obliczenia

Aby określić wysokość podatku korporacyjnego w Hiszpanii, przede wszystkim uwzględnia się zysk księgowy firmy za rok finansowy. Na koniec okresu sprawozdawczego (zwykle 12 miesięcy) przeprowadza się następujące obliczenia:

Zysk netto jako różnica między przychodami a kosztami.
Korekty wynikające z różnic między rachunkowością a przepisami podatkowymi.
Straty z poprzednich lat, które można rozliczyć w określonych granicach.

Jeśli firma ujmuje w księgowości koszt, który nie podlega odliczeniu podatkowemu (na przykład kara administracyjna), przy obliczaniu podstawy opodatkowania konieczne jest dokonanie korekty. Ostateczna podstawa opodatkowania jest mnożona przez odpowiednią stawkę podatku korporacyjnego, po czym uwzględnia się ulgi, odliczenia, potrącenia oraz zaliczki.

Stawki podatkowe i komu przynoszą korzyści

Na rok 2024 przewidziano kilka stawek. Najczęściej stosowaną jest 25%, jednak dla małych i średnich przedsiębiorstw (o obrotach poniżej 1 mln euro) wprowadzono stawkę 23%. Nowo powstałe firmy, które po raz pierwszy uzyskają dodatnią podstawę opodatkowania, mogą płacić 15% w pierwszym i kolejnym roku. Spółdzielnie, organizacje non-profit, fundusze inwestycyjne oraz startupy korzystają również z obniżonych lub specjalnych stawek – od 10% do 0%.

Ogólna stawka: 25%.
Małe przedsiębiorstwa (do 1 mln euro obrotu): 23%.
Nowe firmy (w pierwszych dwóch okresach z zyskiem): 15%.
Organizacje non-profit (zgodnie z ustawą 49/2002): 10%.
Fundusze inwestycyjne i fundusze emerytalne: odpowiednio 1% i 0%.

Okres podatkowy, deklaracje i terminy

Okres podatkowy korporacyjny zazwyczaj pokrywa się z rokiem finansowym i nie przekracza 12 miesięcy. Jeśli w statucie nie określono innej daty, okres kończy się 31 grudnia. W przypadku likwidacji firmy, zmiany jej rezydencji lub zmiany formy prawnej, okres podatkowy kończy się przedwcześnie.

Roczna deklaracja podatku korporacyjnego (formularz 200, a w niektórych przypadkach 202, 220 lub 222) jest składana w ciągu 25 dni kalendarzowych, następujących po 6 miesiącach od zakończenia okresu podatkowego. Oznacza to, że jeśli rok finansowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, ostatecznym terminem zwykle jest 25 lipca.

Firmy powinny pamiętać o zaliczkowych płatnościach, które dokonywane są przy użyciu formularza 202 trzy razy w roku. Są one obliczane albo na podstawie zysku z poprzedniego roku, albo według aktualnych wyników. Nieterminowa płatność skutkuje karami i odsetkami.

Rezydencja i podwójne opodatkowanie

Rezydencja ma istotny wpływ na sposób płacenia podatków w Hiszpanii. Firmy posiadające lokalną rejestrację lub faktyczne zarządzanie na terytorium kraju są uznawane za rezydentów i płacą podatek od dochodu na całym świecie. Firmy nierezydencyjne płacą podatek jedynie od zysków osiągniętych w Hiszpanii, o ile posiadają stałe przedstawicielstwo.

Liczne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pozwalają zmniejszyć ryzyko, gdy firma prowadzi działalność w kilku krajach. W przypadku braku takich umów istnieje ryzyko opodatkowania tego samego dochodu podwójnie. Często przedsiębiorcy nie uwzględniają tego aspektu w międzynarodowej strukturze swojej firmy, co prowadzi do dodatkowych kosztów.

Najczęstsze problemy, z którymi borykają się przedsiębiorcy

Trudności z obliczeniami: pojawiają się problemy przy ustalaniu korekt i odliczeń.
Dotrzymywanie terminów: opóźnienie w złożeniu deklaracji lub opłaceniu zaliczek skutkuje karami.
Wybór stawki: nie wszyscy znają stawki obniżone, ani procedurę stosowania ulg.
Praca w różnych jurysdykcjach: aby uniknąć podwójnego opodatkowania, konieczna jest analiza umów między krajami.

Sposoby rozwiązania i optymalizacji podatku

Aby zmniejszyć ryzyko, zaleca się przedsiębiorcom:

Konsultować się ze specjalistami, którzy znają lokalną praktykę podatkową.
Prowadzić rzetelną księgowość zgodnie ze standardami hiszpańskimi i uwzględniać wszystkie dozwolone odliczenia.
Śledzić nowości (na przykład stawka 23% dla małych przedsiębiorstw oraz 15% dla nowych firm).
Dokładnie obliczać i opłacać zaliczki, aby uniknąć niedopłat.
Analizować umowy międzynarodowe przy współpracy z zagranicznymi kontrahentami.

Wnioski i zalecenia

Podatek korporacyjny (IS (Podatek od dochodów spółek)) w Hiszpanii ma szereg specyficznych cech, które należy brać pod uwagę, jeśli planuje się lub już prowadzi działalność w tym kraju. Główne problemy przedsiębiorców związane są z prawidłowym obliczeniem podatku, wyborem odpowiedniej stawki, terminowym złożeniem deklaracji oraz opłacaniem zaliczek. Dodatkowe komplikacje występują w firmach działających na arenie międzynarodowej, które narażone są na podwójne opodatkowanie.

Aby uniknąć strat finansowych i zmniejszyć obciążenia dla firmy, należy:

Szczegółowo zapoznać się z obowiązującymi przepisami (ustawa 27/2014 i powiązane z nią przepisy).
Maksymalnie wykorzystywać korzystne stawki i odliczenia.
Przestrzegać terminów, zwłaszcza przy wypełnianiu formularzy 200 i 202.
Zatrudniać ekspertów podatkowych zaznajomionych ze specyfiką Hiszpanii.

Rzetelne podejście do podatku korporacyjnego pomaga zoptymalizować koszty, zwiększyć stabilność finansową i skupić się na rozwoju działalności w Hiszpanii.